دریافت مولكول نگاري پليمري سنتز و كاربرد آن در استخراج

مفهوم برهم كنش مولكولي بسيار قديمي بوده و بوسيله مؤسسات يوناني و ايتاليايي استفاده شده است. در نيمه دوم قرن نوزدهم، ظهور نظريه‌هاي مدرن در مورد اين برهم كنش‌ها از ميان آزمايش‌هاي واندروالس در مطالعاتش پيرامون برهم كنش‌هاي مابين اتمها در حالت گازي آغاز شد و در سال 1894، فيشر نظريه مشهور «قفل و كليد»اش را در مورد‌روش برهم كنش سوبسترا با آنزيم ارائه‌كرد.

 براساس نظريه فوق، عمل خاص يك آنزيم با يك سوبسترا تنها مي‌تواند با استفاده از تشبيه قفل به آنزيم و كليد به سوبسترا توضيح داده شود. فقط وقتي كه كليد (سوبسترا) اندازه قفل باشد در درون سوراخ قفل (مكان فعاآنزيم) جاي مي‌گيرد. كليدهاي كوچكتر، كليدهاي بزرگتر يا كليدهايي با دندانه‌هاي نامشابه (مولكولهاي سوبسترا با شكل و اندازه نادرست) در داخل قفل (آنزيم) جاي نخواهند گرفت (1).